CO W RUGBY WOLNO - SKRÓCONE PRZEPISY GRY

mati

Wrzucam, bo przyda się nawet tym trochę zaawansowanym zawodnikom! Oczywiście obowiązkowo do przeczytania dla wszystkich! Very Happy

Drużyna rugby liczy 15 graczy podzielonych na dwie formacje: młyna i ataku. Czas gry wynosi dwa razy po 40 minut z pięciominutową przerwą, podczas której zawodnicy nie mogą opuszczać placu gry. Mecze rozgrywa się na boisku trawiastym o wymiarach 69 m na 100 m.

Piłka o tradycyjnym owalnym kształcie powinna posiadać wymiary:
– obwód wzdłuż 760 - 790 mm
– obwód wszerz 580 - 620 mm
– ciężar 400 - 440 g

Zawodnicy ubrani są w koszulki, spodenki, skarpety, buty. Nie wolno posiadać twardych ochraniaczy ani innych niebezpiecznych elementów wyposażenia. Bramka do rugby ma kształt litery H.

Szerokość bramki wynosi 5,65 metra. Poprzeczka jest zawieszona na wysokości 3 metrów, a słupki muszą mieć minimum 3,50 metra bez ograniczenia maksymalnej wysokości.

Jeszcze niedawno, w latach 60-tych, podczas oficjalnych spotkań międzypaństwowych, nie wolno było wykonać żadnej zmiany, nawet jeżeli zawodnik uległ kontuzji. Później stworzono możliwość wymiany dwóch graczy, ale tylko za zgodą lekarza, czyli w przypadku niezdolności do gry. W tej chwili w meczach międzypaństwowych można zmienić - 6, w juniorach - 7, a w polskiej lidze od 1996 roku - 6 zawodników. Niedawno wprowadzono tzw. zmiany czasowe (jeżeli zawodnik uległ kontuzji i ma krwawiącą ranę może opuścić boisko na 10 minut dla opatrzenia przez lekarza, a za niego wchodzi zawodnik rezerwowy; po upływie tego czasu gracz wraca na boisko, albo zmiana jest ostateczna).

Największą radością dla kibiców rugby jest zawodnik biegnący z piłką i kładący ją na polu punktowym przeciwnika, gdyż istotą tej dyscypliny jest tak wymanewrować rywali, aby móc dostać się z piłką na ich pole. Za taką udaną akcję drużyna zdobywa 5 punktów.

Po każdym udanym przyłożeniu przysługuje próba podwyższenia, czyli kopu na bramkę z linii prostopadłej do miejsca zdobycia punktów, z wybranej odległości.

Jeżeli piłka przeleci w dowolnej wysokości nad poprzeczką, ale między słupkami, zespół uzyskuje dodatkowe 2 punkty. Po udanej akcji, czyli przyłożeniu i skutecznym kopie, można zdobyć 7 punktów. Oczywiście po niecelnym podwyższeniu, pozostaje 5 punktów za zaniesienie piłki na pole punktowe przeciwnika.

Karnego w rugby można podyktować na całym boisku. Są bardzo różne sposoby jego rozegrania. Jednym z nich jest kop piłki na bramkę. Jeżeli drużyna zdecyduje się na takie rozwiązanie, kapitan zgłasza próbę sędziemu głównemu a ten nakazu¬je stanąć za słupkami bramki arbitrom bocznym, żeby mogli ocenić jej skuteczność. Chorągiewki w górze oznaczają próbę udaną i zdobycie 3 punktów (oczywiście jeśli piłka przeleci w dowolnej wysokości nad poprzeczką i między słupkami). Oba kopy, karny i podwyższenie, wykonuje się piłką ustawioną na ziemi lub z drop-goala, czyli inaczej mówiąc "z kozła" (zawodnik opuszcza piłkę i w momencie jej kontaktu z ziemią kopie ją). Także z drop-goala można zdobyć 3 punkty w czasie gry. Jest jeszcze jeden sposób zdobycia punktów, dość rzadko występujący na boiskach, tzw. karne przyłożenie. Jeżeli sędzia uzna, że przyłożenie zostałoby zdobyte, gdyby nie faul obrońców, przyznaje 5 punktów i nakazuje podwyższenie na wprost bramki.

W rugby nie ma punktów samobójczych. Zawodnik może przyklepnąć piłkę na własnym polu i drużyna przeciwna nie uzyska za to punktów. Może to nastąpić w dwóch sytuacjach. Pierwszej, kiedy grający sam wprowadzi piłkę na własne pole punktowe. Wówczas sędzia podyktuje młyn z wrzutem piłki dla drużyny przeciwnej na 5 metrze od pola. Drugiej, kiedy piłkę wprowadzi (ale nie przyłoży) zespół przeciwny, rozpoczęcie gry nastąpi wykopem z drop-goala z 22 metrów.
Kop w aut w większości sytuacji jest zagrywką taktyczną. Służy przesunięciu gry jak naj dalej od własnego pola punktowego. Jeżeli kop nastąpi ze strefy obronnej (od linii końcowej pola punktowego do linii 22 metrów), wrzut do autu będzie wykonany w miejscu wyjścia piłki w aut. Natomiast gdy piłka opuści boisko bezpośrednio z kopu, spoza linii 22 metrów, gra zostanie wznowiona wrzutem do autu na wysokości kopu. Jeżeli piłka "po drodze" odbije się od ziemi, aut będzie w miejscu wyjścia piłki. Zagrywka autowa bardzo różni się od podobnych w innych grach zespołowych.

Aut jest dla drużyny, która nie spowodowała opuszczenia boiska przez piłkę, poza jednym wyjątkiem - w przypadku wykonania rzutu karnego kopem w aut. W takiej sytuacji grę wznawia zespół egzekwujący w ten sposób karnego.

Piłka powinna być wrzucona w środek korytarza utworzonego przez dwa rzędy zawodników obydwu drużyn, ustawionych l metr od siebie, zza linii bocznej boiska i musi ona przebyć dystans 5 metrów mijając linię oznaczającą taką odległość od autu. W zagrywce autowej bierze udział najczęściej 8 zawodników, chociaż przepisy dopuszczają mniejszą liczbę graczy. Wszyscy pozostali, nie biorący udziału w aucie, muszą znajdować się w odległości 10 metrów w kierunku własnego pola punktowego.
Rugby jest grą kontaktową i wolno zatrzymywać przeciwnika z piłką; atak na zawodnika bez piłki jest niedozwolony. Nie wolno podstawiać nóg, łapać za głowę i szyję, uderzać, gryźć, szczypać itp.

Wolno natomiast chwytać rywala (z piłką) za nogi, koszulkę, spodenki powodując jego upadek. Takie zagranie nazywa się szarżą i jest bardzo ważnym elementem technicznym tej gry. Jest też obrona przed szarżą, w żargonie rugbistów zwana "blachą". Wolno odepchnąć rywala, próbującego zatrzymać biegnącego z piłką, ręką lekko ugiętą w łokciu i otwartą dłonią. Nie wolno uderzać, bronić się pięścią. Jest to surowo karane. Gracz, który upadnie na ziemię z piłką, musi natychmiast z nią wstać lub puścić ją, umożliwiając zagranie innym.

Wspominaliśmy już o rzucie karnym - o jednym ze sposobów jego rozegrania - i o tym, że może być podyktowany w każdym punkcie boiska. Najczęściej jest dyktowany za grę na spalonym (będzie o tym później), grę faul, za nie sportowe zachowanie, niedozwoloną grę na ziemi. Sędzia w momencie podyktowania karnego, podnosi rękę do góry i staje twarzą do drużyny, która nie popełniła przewinienia. Karą za mniejsze wykroczenia i popełnione błędy jest rzut wolny. Główna różnica polega na tym, że z wolnego nie wolno kopać na bramkę, bezpośrednio w aut (za wyjątkiem pola 22 metrów). Sędzia sygnalizuje tę karę przez uniesioną do góry rękę ugiętą w łokciu. Rzut wolny dyktuje się za np. wcześniejsze wysunięcie nogi przez młynarza podczas młyna zwartego, za większą liczbę zawodników w aucie od drużyny wrzucającej. Wolny jest także dyktowany za tzw. czysty chwyt "mam". Jeżeli grający złapie piłkę bezpośrednio z powietrza po kopie rywala stojąc przynajmniej jedną nogą na ziemi i w polu własnych 22 metrów, a w momencie chwytu krzyknie "mam" (w meczach międzypaństwowych - z języka angielskiego "mark") sędzia przerwie grę, podyktuje wolny dla drużyny zawodnika, który tego dokonał.

W momencie wykonywania wolnego lub karnego drużyna przeciwna musi znajdować się 10 metrów od punktu rozpoczęcia gry, lub starać się wycofać na nakazaną odległość.
Najtrudniejszym przepisem w rugby jest interpretacja spalonego. Generalnie można powiedzieć, że linią spalonego jest linia piłki i wzięcie udziału w grze znajdując się przed nią jest w większości przypadków zabronione. Jeżeli po kopie zawodnik znajdujący się przed kopiącym wybiegnie w kierunku piłki, naruszy przepis o spalonym i sędzia podyktuje karnego. Do piłki może biec tylko kopiący, lub zawodnik, który wystartował zza niego.

Rugby jest grą kontaktową i często dochodzi do bezpośredniej walki o piłkę kilku graczy z obu drużyn. Jeżeli piłka jest w górze (nie dotyka ziemi), mamy do czynienia z tzw. "maulem", natomiast jeśli piłka znajduje się na ziemi to z "młynem otwartym" lub inaczej "ruckiem" (wymowa polska - rak). Oba te elementy nazywamy przegrupowaniami i zawodnicy nie biorący w nich udziału muszą znajdować się za nogami ostatniego z własnej drużyny. Stanie w pasie przegrupowania i ewentualne zagranie z tej pozycji jest karane rzutem karnym. Nie wolno także wziąć udziału w walce o piłkę od strony przeciwnika. Jest to najprostsza forma wyjaśnienia tego bardzo trudnego przepisu.

Młyn zwarty jest stałym fragmentem gry, najczęściej dyktowanym za podanie do przodu, które w rugby jest zabronione. Również w momencie, kiedy nie ma możliwości opuszczenia przegrupowania przez piłkę, sędzia dyktuje młyn zwarty. Piłka powinna być wprowadzona (wrzucona) do niego w środek korytarza utworzonego przez nogi zawodników pierwszych linii i nie wolno zagrywać jej ręką aż do momentu zakończenia zagrywki.

Rozpoczęcie meczu, jak i drugiej połowy odbywa się wykopem piłki ustawionej na środku boiska. Zawodnicy drużyny rozpoczynającej muszą znajdować się za piłką i nie wolno im przekroczyć linii środkowej zanim nie nastąpi wykop. Natomiast przeciwnicy oczekują na piłkę za linią oddaloną od środkowej o 10 metrów. Po każdych straconych punktach, wznawia się grę z "kozła", a pozostałe zasady są takie same jak poprzednio. Jeżeli piłka kopnięta ze środka (z ziemi lub drop-goala) bezpośrednio wyjdzie w aut, to drużyna przeciwna ma tzw. "trójwybór", czyli może wybrać powtórzenie rozpoczęcia, aut na wysokości środka boiska lub młyn zwarty ze swoim wrzutem, także na środku boiska. Jeżeli piłka nie przekroczy 10 metrów, to rywal wybiera powtórzenie kopu lub młyn zwarty ze swoim wrzutem ponownie na środku. Takie same zasady obowiązują przy wykopie obronnym z 22 metrów. Jeżeli partnerzy wykonującego rozpoczęcie przekroczą linięprzed piłką, sędzia zarządzi młyn na linii 22 metrów, z wprowadzeniem piłki przez drużynę przeciwną.